განსჯის დღე

სახელი - ''სან სირო'' , ჟეზეპე მეაცა
გაიხსნა - 1926 წლის 18 სექტემბერს
მისამართი - ვია დე პიკოლომონის 5
მინდვრის საფარი - 105X68
ტევადობა - 85 700
vip ადგილები - 5 200
პრესლოჟა - 200
პარტერი - 3 600 ლუქსი

სახელი ''სან სირო'' ამ ულამაზეს ნაგებობას ერთ-ერთ წმინდანის პატივსაცემად ეწოდა. მისი აგების იდეა ''მილანის'' პრეზიდენტს, პიერო პირელის მოუვიდა და ოცნება რეალობად 13 თვეში აქცია. ოფიციალურად არენა 19 სექტემბერს გაიხსნა და 35 ათასს გულშემატკივარს იტევდა. პირველი შეხვედრა ამ დღეს ''მილანსა'' და ''ინტერს'' შორის შედგა. და ყველასთვის მოულოდნელად ''როსონერიმ'' 3:6 წააგო. იტალიის ჩემპიონატში ოფიციალური დებიუტი "სან სიროს" იმავე წლის 6 ოქტომბერს ჰქონდა. პარადოქსია მაგრამ ფაქტია "მილანმა" ის მატჩი " სამპიერდარენეზესთან" 1:2 წააგო და მაშინვე ითქვა არენა დათარსულიაო. 1938/39 წლებში "სან სიროს" ტევადობა 50 ათასამდე გაიზარდა, თუმცა ცხადი იყო რომ მალე ეს რაოდენობაც არ იქნებოდა საკმარისი, რადგან 1945 წლიდან ''სან სირო'' მეორე მილანური გუნდის "ინტერის"საშინაო არენად იქცა (მანამდე "ინტერი" "არენა ნაპოლეონიკზე" თამაშობდა). მართლაც სულ მალე სტადიონის ტევადობა 150 ათასი გახდა , მაგრამ ეს აშკარად გაბერილი ციფრი იყო.რეკონსტრუქციის შემდეგ "სან სირო" ჯერ 100-ათასიან არენად იქცა, 1955 წელს კი მისი ტევადობა 85 ათასამდე შემცირდა. 1980 წლის 3 მარტს სტადიონის შესასვლელთან "ინტერის" ლეგენდარული ფეხბურთელის, ჯუზეპე მეაცას ქანდაკება დაიდგა ამის შემდეგ "ნერი აძურის" ტიფოზები არენას სწორედ ჯუზეპე მეაცად მოხსენიებენ, ''მილანელთათვის'' კი იგი დღემდე "სან სიროდ" რჩება.